نحوه برخورد با کودک لجباز باید چگونه باشد ؟ این سؤالی است که بسیاری از والدین با آن روبرو هستند. اگر فرزند شما لجباز است، باید بدانید که شما تنها کسی نیستید که بچه لجبازی دارید. اگر کودکی دارید که لجباز است این اشکالی ندارد اما روشی که با کودک لجباز خود رفتار می کنید، تفاوت بزرگی را در نوع بزرگسالی آنها ایجاد می کند. مرحله کودک نوپا و مرحله نوجوان سخت ترین مرحله در نظر گرفته می شود.
نحوه برخورد با کودک لجباز
درک این نکته مهم است که لجبازی در بعضی کودکان بخشی از شخصیت آن ها است، در حالی که در برخی دیگر، راهی برای جا انداختن مرزها و ابراز اراده آنهاست. بنابراین، این وظیفه شماست که به کودک خود راه های مختلفی را آموزش دهید که از طریق آنها می تواند استرس را مدیریت کند و احساسات خود را بیان کند.
ویژگی های بچه های لجباز
قعط به این دلیل که فرزند شما در مورد اعمال اراده خود خاص است، او را لجباز نمی کند. مرز باریکی بین مصمم بودن و لجبازی وجود دارد. در اینجا برخی از ویژگی های رفتار سرسختانه وجود دارد که باید به آنها توجه کنید:
- بچه های لجباز تمایل دارند هر چیزی را که می تواند با عصیان اشتباه گرفته شود زیر سوال ببرند.
- آنها میخواهند شنیده شوند و انتظار دارند که مورد تایید قرار بگیرند، که باعث میشود اغلب توجه شما را جلب کنند.
- آنها تمایل به مستقل بودن و پرحاشیه بودن دارند.
- ممکن است سخت باشد که آنها را تابع خود کنید زیرا آنها ازمحدودیت و قانون مداری بیزارند.
- آنها ممکن است به طور مکرر کج خلقی داشته باشند.
- آنها ویژگی های رهبری را نشان می دهند و حتی می توانند رئیس به نظر برسند.
- آنها تمایل دارند هر کاری را با روش خود انجام دهند.
روانشناسی کودکان لجباز
برای برخورد صحیح با کودک لجباز خود، ابتدا مهم است که بفهمید چرا آنها اینگونه هستند و چه چیزی آنها را اینگونه می کند. این که فرزند شما مصمم باشد یک چیز است و لجبازی یک چیز دیگر. قاطعیت به عنوان «استحکام هدف» تعریف میشود، در حالی که لجبازی «امتناع از تغییر فکر، رفتار یا عمل تحت هر فشار خارجی است.» لجبازی میتواند رفتاری ژنتیکی و همچنین رفتار اکتسابی باشد که با مشاهده دیگران آموخته میشود.
چگونه با کودک لجباز رفتار کنیم
لجبازی می تواند در هر سنی ظاهر شود و سپس تا بزرگسالی ادامه یابد. به عنوان یک پدر و مادر، مهم است که راه هایی برای رفتار با کودک لجباز خود بیابید به گونه ای که بتوانید رفتار او را بدون استرس کنترل کنید. در اینجا چند تکنیک برای رفتار با کودک لجباز وجود دارد:
بحث نکنید
کودکان لجباز همیشه آماده رویارویی با مشاجره هستند. بنابراین، این فرصت را به آنها ندهید. درعوض، به حرف های فرزندتان گوش فرا دهید و به جای مشاجره، آن را به یک گفتگو تبدیل کنید. وقتی نشان میدهید که آماده گوش دادن به صحبت آنها هستید، باعث میشود که آنها نیز به آنچه شما برای گفتن دارید گوش دهند.
سعی کنید با او دوست شوید
فرزندتان را به انجام کاری که نمی خواهد مجبور نکنید. این فقط آنها را سرکش تر می کند و آنها دقیقاً کاری را انجام می دهند که قرار نیست انجام دهند. بنابراین، اگر می خواهید فرزندتان تماشای تلویزیون را متوقف کند و به جای آن تکالیف خود را انجام دهد، سعی کنید مدتی با او تلویزیون تماشا کنید. این باعث ایجاد رفاقت می شود و پس از مدت کوتاهی، او با شما همراه می شود.
چند انتخاب ارائه دهید
گفتن به یک کودک لجباز چه کاری انجام دهد، راه مطمئنی برای شعله ور کردن رگه های سرکش اوست. در عوض، گزینههایی را به آنها پیشنهاد دهید تا از بین آنها یکی را انتخاب کنند، زیرا این باعث میشود احساس کنند که بر زندگی خود کنترل دارند و میتوانند به طور مستقل تصمیم بگیرند که چه کاری میخواهند انجام دهند. برای جلوگیری از سردرگمی فرزندتان، انتخاب ها را محدود نگه دارید و فقط دو یا سه گزینه ارائه دهید. به عنوان مثال، اگر قرار است اتاقشان را تمیز کنند، از آنها بپرسید که آیا میخواهند ابتدا با تخت یا کمد شروع کنند به جای اینکه بگویید «از کجا میخواهی شروع کنی؟»
از دیدگاه او به مسائل نگاه کنید
از دیدگاه فرزندتان به موضوع مورد نظر نگاه کنید و سعی کنید بفهمید که چرا این گونه رفتار می کند. اگر قول داده اید که آنها را به پارک ببرید اما به دلیل بد شدن هوا نپذیرفتید، باید به آنها توضیح دهید که چرا نمی توانید به قول خود عمل کنید. فرزند شما آن را فقط به عنوان یک وعده شکست خورده می بیند، اما با توضیح اینکه چرا نمی توانید بیرون بروید و با تعیین تاریخ بعدی برای گردش، می توانید وضعیت را نجات دهید.
حفظ آرامش در خانه
اطمینان حاصل کنید که خانه شما مکانی است که کودک شما همیشه در آن احساس شادی، راحتی و امنیت کند. بچه ها ازطریق مشاهده یاد می گیرند، بنابراین در خانه با همه افراد به خصوص همسرتان مؤدب باشید. آنها احتمالاً آنچه را که می بینند تقلید می کنند، بنابراین ضروری است که آرامش خود را حفظ کنید و از بحث و جدل و توهین در مقابل کودک خودداری کنید.
مهارت های مذاکره خود را تقویت کنید
کودکان لجباز وقتی چیزی را درخواست می کنند، به سختی می توانند یک امتناع صریح را جذب کنند. بنابراین، در عوض، سعی کنید به جای وضع قانون، با آنها مذاکره کنید. به عنوان مثال، اگر فرزندتان اصرار دارد به دو داستان قبل از خواب گوش دهد، می توانید توافق کنید که میتواند داستانی را برای امشب و داستانی دیگر را برای فردا انتخاب کند.
رفتار مثبت را تشویق کنید
الگو باشید و همیشه نگرش مثبت داشته باشید. اگر شما از کلمات «نه»، «نمیتوانم» یا «نمیخواهم» زیاد استفاده میکنید، احتمالاً فرزندتان نیز همین کار را میکند. به لجبازی فرزندتان به جای منفی بافی، با دیدی مثبت نگاه کنید. سعی کنید با پرسیدن سؤالاتی از فرزندتان که پاسخ «بله» یا «نه» را به همراه دارد، از آن بازی بسازید. سؤالات خود را به گونهای طرحریزی کنید که بیشتر اوقات پاسخ «بله» باشد. این پیام را می فرستد که فرزند شما شنیده می شود و از او قدردانی می شود.
سعی کنید روتین های تعریف شده داشته باشید
پایبندی به برنامه های روزمره و همچنین برنامه های هفتگی می تواند به بهبود رفتار و همچنین عملکرد فرزند شما در مدرسه کمک کند. زمان خواب باید تعریف شود و باید به گونه ای باشد که استراحت کافی را برای کودک شما فراهم کند. کم خوابی و خستگی می تواند منجر به مشکلات رفتاری در کودکان سه تا دوازده ساله شود.
قوانین و عواقب را وضع کنید
کودکان لجباز برای رشد به قوانین و مقررات نیاز دارند. بنابراین، مرزها را تعیین کنید و انتظارات خود را در یک جلسه خانوادگی روشن کنید. از فرزند خود بخواهید که در مورد پیامدهای آن و همچنین دیدگاه او در مورد هر یک از این موارد، نظرات خود را ارائه دهد. اما مهم است که در مواقعی انعطاف پذیر باشید، مانند زمانی که در تعطیلات هستید یا در مواقعی که فرزندتان رفتاری مثال زدنی از خود نشان می دهد. این به آنها میرساند که پیروی از قوانین نیز میتواند پاداشدهنده باشد و هدف آن خفهکننده نیست.
مشکلات کودک لجباز
تربیت فرزند لجباز کار آسانی نیست. اگر سریع راه حلی پیدا نکنید، هر چیز کوچکی می تواند هر روز به یک مبارزه تبدیل شود. شما ممکن است با اطلاعات زیادی در مورد نحوه کنترل رفتار لجباز کودکان مواجه شده باشید، اما هر روزتان یک چالش جدید است. تنبیه یک کودک لجباز ممکن است در همه موارد بهترین راه حل نباشد.
1.ایراد گرفتن از غذا
بیشتر کودکان در مورد غذا و وعده های غذایی می توانند دمدمی مزاج باشند.سعی کنید بخش های کوچکی از غذای مختلف را برای کودک خود سرو کنید و به او اجازه دهید انتخاب کند که از چه چیزی بیشتر می خواهد بخورد. شما همچنین می توانید سعی کنید با تهیه دستور العمل های خلاقانه با مواد سالم، غذا را جالب کنید. همچنین، سعی کنید کودک خود را در کارهای مربوط به غذا مانند چیدن سفره درگیر کنید. پاداش دادن به آنها مانند یک دسر مورد علاقه برای تمام کردن وعده های غذایی آنها می تواند همه چیز را سریعتر حل کند.
2.انجام ندادن تکالیف
اگر فرزند شما در انجام تکالیف محوله مشکل دارد می توانید آن را به قطعات کوتاه تری تقسیم کنید تا راحتتر آن را تکمیل کنند. استراحت های کوتاه در بین تکالیف می تواند روش مناسبی باشد. گزینه دیگر ترکیب آن با فعالیت دیگری است. به عنوان مثال، یادگیری املا را می توان در حالی انجام داد که شما در حال آبیاری باغ هستید و فرزندتان به شما کمک می کند.
3.نبردهای کمد لباس
یکی از دلایل رایج اختلاف زمانی اتفاق می افتد که فرزند شما می خواهد چیزی بپوشد که برای موقعیت یا آب و هوای بیرون مناسب نیست. یکی از راههای کاهش تنش این است که لباسهای فرزندتان را مرتب کنید و هر دو هفته یکبار آنها را عوض کنید. همچنین، لباس های نامناسب فصل را کنار بگذارید. هر زمان که می خواهید فرزندتان لباس عوض کند، دو یا سه لباس مختلف بچینید و از او بخواهید که انتخاب کند. اینطوری آنها از تصمیم گیری خوشحال می شوند.
4. مبارزات قبل از خواب
با نزدیک شدن به زمان خواب، کودک شما شروع به دویدن می کند و سعی می کند آدرنالین را بالا ببرد، بنابراین به راحتی به خواب نمی رود. سعی کنید حدود 30 دقیقه قبل از اینکه چراغ خاموش شود، موسیقی آرام بخش را روشن کنید و نور را کم کنید. تلویزیون را خاموش کنید و از کودکتان بخواهید لباس خوابش را بپوشد. در اینجا با دادن گزینه انتخاب لباس خواب و پوشیدن آن، از دعوا خودداری کنید.
قبل از اینکه آنها را به سمت اتاق خواب روانه کنید، چند دقیقه با کودک خود ارتباط برقرار کنید و از او بپرسید که آیا چیزی برای گفتن در مورد روز خود دارد یا فقط یک سوال ساده بپرسید که آیا روز خوب یا بدی بوده است.
کلام آخر
داشتن فرزند لجباز چیز بدی نیست. در واقع، دیده شده است که کودکانی که این ویژگی ها را دارند اغلب در تحصیلات و همچنین در زندگی کاری خود موفق می شوند. آنها کمتر مستعد تسلیم شدن در برابر فشار همسالان هستند، که به آنها کمک می کند از چیزهای اشتباهی که ممکن است دوستانشان درگیر آن باشند دوری کنند. تمرین نظم و انضباط موثر و تلاش برای درک فرزندتان می تواند کمک زیادی به تبدیل شدن او به بزرگسال مسئولیت پذیرو با اراده قوی کند.